ل و مرغ» شیوهای در تذهیب و نقاشی ایرانی است که از آن در آراستن کتب، نسخ خطی و مرقعات استفاده میشود. در این طراحی منحصر به فرد، حاشیهی هر صفحه را با نقوش زیبا و بدیع میآرایند.
رد و نشان «هنر گل و مرغ » از حدود قرن 9 هجری قمری در کتب خطی دیده شد. در اوایل دورهی تیموریان، گرایش به استفاده از نقوش طبیعی و گیاهی در آراستن و تزیین برخی نسخههای خطی مرسوم شد.
در حقیقت گل و مرغ نوعی تزئین نسخ خطی است که در حاشیهی نسخ یا مرقعات، معمولا با یک، دو و بعضاً با سه رنگ طیف طلایی انجام میشود. گل و مرغ از واژهی «شَعر» به معنای موی انسان یا حیوان اقتباس شده است. از آنجا که طراحی نقوش در هنر به وسیلهی قلمموهای بسیار ظریف صورت میگیرد، ظرافت خطوط در این هنر را به مو تشبیه کردهاند.
ثبت دیدگاه
برای ثبت دیدگاه به حساب کاربری خود وارد شوید
ورود به حساب